Mama i sens życia. Opowieści psychoterapeutyczne

Ostatnia historia, a właściwie przypowieść, dość mocno mnie zbiła z tropu. Nie spodziewałam się tego w takiej książce. Na pewno zostanie mi w głowie na jakiś czas. Mam wrażenie, że można ją przeczytać kilka razy i za każdym razem znaleźć jakiś inny, ciekawy element. Całościowo książka trochę nierówna, ale dość gładko przechodzi się przez te nierówności. Wartościowa lektura dla wszystkich zainteresowanych terapią, egzystencjonalizmem, poszukiwaniem sensu w życiu. Porusza też temat radzenia sobie z odejściem bliskich. Książka z gatunku tych, o których się myśli po ich przeczytaniu. Polecam!

Ostatnia historia, a właściwie przypowieść, dość mocno mnie zbiła z tropu. Nie spodziewałam się tego w takiej książce. Na pewno zostanie mi w głowie na jakiś czas. Mam wrażenie, że można ją przeczytać kilka razy i za każdym razem znaleźć jakiś inny, ciekawy element. Całościowo książka trochę nierówna, ale dość gładko przechodzi się przez te nierówności. Wartościowa lektura...

Twórczość Irvina D. Yaloma to misternie splecione opowieści o ludzkiej duszy, prezentujące głęboką refleksję nad życiem, miłością i śmiercią. Jego prace prowokują do introspekcji i zachęcają do poszukiwania sensu w codzienności. Poprzez pięknie napisane historie terapii, Yalom ukazuje nam uniwersalność ludzkich doświadczeń oraz siłę ludzkiej psychiki w radzeniu sobie z życiowymi wyzwaniami. Jego prace są niezwykle inspirujące i wciągające, pozostawiając czytelnika z refleksją nad własnym życiem i relacjami z innymi.

Twórczość Irvina D. Yaloma to misternie splecione opowieści o ludzkiej duszy, prezentujące głęboką refleksję nad życiem, miłością i śmiercią. Jego prace prowokują do introspekcji i zachęcają do poszukiwania sensu w codzienności. Poprzez pięknie napisane historie terapii, Yalom ukazuje nam uniwersalność ludzkich doświadczeń oraz siłę ludzkiej psychiki w radzeniu sobie z...

Mimo, że mama bynajmniej nie jest główną bohaterką, co jest mylące, to opowiadane historie terapeutyczne są świetne. Polecam, czyta się bardzo szybko i zachłannie :)

Mimo, że mama bynajmniej nie jest główną bohaterką, co jest mylące, to opowiadane historie terapeutyczne są świetne. Polecam, czyta się bardzo szybko i zachłannie :)

"Współczesny system opieki zdrowotnej stwarza wielkie zagrożenie dla psychoterapii. Przyjrzyjmy się jego założeniom:1)terapia powinna być jak najkrótsza i winna skupiać się przede wszystkim na widocznych objawach, a nie na ukrytych konfliktach leżących u źródełtych objawów;2)terapia powinna być tania ( co uderza zarówno w szkolących się przez wiele lat terapeutów,jak i w pacjentów, którzy będę zmuszeni leczyć się u źle wykształconych terapeutów;3)terapeuci podobnie jak lekarze,powinni stawiać jednoznaczne,precyzyjne diagnozy,określać cele terapii oraz dokonywać cotygodniowej oceny postępów:4) terapeuci winni ograniczyć swą działalność do tych technik, których działanie zostało empirycznie potwierdzone (co działa na korzyść terapii behawioralno -poznawczej, najszybciej usuwającej zewnętrzne objawy zaburzeń)." I. Yalom. Książka nie tylko dla a terapeutów, doskonałe źródło wiedzy o sobie samym i mechanizmach,które rządzą dobrą terapią.

"Współczesny system opieki zdrowotnej stwarza wielkie zagrożenie dla psychoterapii. Przyjrzyjmy się jego założeniom:1)terapia powinna być jak najkrótsza i winna skupiać się przede wszystkim na widocznych objawach, a nie na ukrytych konfliktach leżących u źródełtych objawów;2)terapia powinna być tania ( co uderza zarówno w szkolących się przez wiele lat terapeutów,jak i w...

Ostatnia historia najlepsza 🙂

Ostatnia historia najlepsza 🙂

Jest to kolejna książka Irvina D. Yalom’a, po którą sięgnęłam, oczywiście nie zawiodłam się. Sposób w jaki autor pisze książki jest niepowtarzalny, jedyny w swoim rodzaju, a ja jestem fanką jego stylu. Jest on bardzo płynny i spójny, sprawia, że słowa czytają się same i nawet nie wiesz kiedy przeczytasz książkę. Język jest zrozumiały, nie zawiera błędów myślowych czy stylistycznych. Lektury Yalom’a zmuszają do myślenia i poruszają w środku, gdzieś głęboko, człowiek odkrywa to co było do tej pory schowane. Pozycja zawiera historie ludzi, każda jest inna, jednakże przyświeca im jedna myśl: pytanie o sens życia. Ponadto w książce Yalom rozprawia się ze strachem przed śmiercią, w piękny sposób pokazuje jak bardzo człowiek broni się przed świadomością śmiertelności. Irvin otwiera się na czytelnika i wpuszcza go w swój intymny świat, w rozprawiając się ze swoją trudną relacją z matką, co pozwala nam się do niego przybliżyć i zobaczyć jego człowieczeństwo. Sposób w jaki autor prowadzi terapię jest dla mnie fascynujący, sama z chęcią usiadłabym u niego w fotelu. Polecam przeczytać chociaż raz powyższą książkę, jest ważną pozycją i potrafi przynieść ukojenie, w sposób jakiego człowiek się nie spodziewa.

Jest to kolejna książka Irvina D. Yalom’a, po którą sięgnęłam, oczywiście nie zawiodłam się. Sposób w jaki autor pisze książki jest niepowtarzalny, jedyny w swoim rodzaju, a ja jestem fanką jego stylu. Jest on bardzo płynny i spójny, sprawia, że słowa czytają się same i nawet nie wiesz kiedy przeczytasz książkę. Język jest zrozumiały, nie zawiera błędów myślowych czy...

Yalom w tej książce jest bardziej pisarzem niż terapeutą. Dzieli się z czytelnikiem także swoją relacją z matką. Ostatnie opowiadanie jest na skraju snu i fantazji. Książka o życiu razem z jego ograniczeniami, ale też o pięknie szczególnie wyrażonym w chwilach kontaktu z innymi. Podnosi na duchu.

Yalom w tej książce jest bardziej pisarzem niż terapeutą. Dzieli się z czytelnikiem także swoją relacją z matką. Ostatnie opowiadanie jest na skraju snu i fantazji. Książka o życiu razem z jego ograniczeniami, ale też o pięknie szczególnie wyrażonym w chwilach kontaktu z innymi. Podnosi na duchu.

Moje pierwsze spotkanie z autorem i na pewno nie ostatnie. Świetna stylistyka jak i merytoryka. Pan Yalom piszę niesamowicie spójnie, płynnie i ciekawie, bardzo wciągające historie. Jako osoba, która wiąże swoją przyszłość z psychologią mogłam wyciągnąć dużo ciekawych spostrzeżeń, doświadczeń. Ostatni rozdział, pomimo tego że mocno oniryczny, co zwykle do mnie nie trafia, to i tak mi się podobał i wywołał głębsze przemyślenia. Naprawdę książka godna polecenia.

Moje pierwsze spotkanie z autorem i na pewno nie ostatnie. Świetna stylistyka jak i merytoryka. Pan Yalom piszę niesamowicie spójnie, płynnie i ciekawie, bardzo wciągające historie. Jako osoba, która wiąże swoją przyszłość z psychologią mogłam wyciągnąć dużo ciekawych spostrzeżeń, doświadczeń. Ostatni rozdział, pomimo tego że mocno oniryczny, co zwykle do mnie nie trafia,...

Ciekawa książka. Lubię wszelakie opowieści terapeutyczne Yaloma. Ostatnia mi się nie podobała, za bardzo bajkowa, jakoś nie w jego stylu. Pozostałe ok.

Ciekawa książka. Lubię wszelakie opowieści terapeutyczne Yaloma. Ostatnia mi się nie podobała, za bardzo bajkowa, jakoś nie w jego stylu. Pozostałe ok.

Dawno nie czytałam Yaloma, więc oto jest. Tym razem o odchodzeniu i żałobie, a wszystko w kontekście niedawnej śmierci matki autora. Matki, z którą łączyła go niełatwa relacja. Mam wrażenie, że matka jest obecna w każdej opowieści, nawet jeśli pozornie nie ma z nią związku.
Pięknie wpisuje mi się ta książka w moje ulubione lektury o śmierci. Ludzie odchodzący dają otoczeniu mądre lekcje. Trzeba tylko mieć odwagę, żeby je przyjąć. Żeby stanąć przy umierającym i nie udawać, że nic się nie dzieje. Bo dzieje się proces umierania - jeden z najważniejszych w życiu.
W tej książce dostajemy też Yaloma - człowieka, który nie waha się mówić o swoich słabościach. Początkowo byłam tym zdziwiona, zdziwienie szybko jednak przeszło w zachwyt. I podziw. Nie dosyć, że dobry terapeuta, to jeszcze niezły pisarz.

Dawno nie czytałam Yaloma, więc oto jest. Tym razem o odchodzeniu i żałobie, a wszystko w kontekście niedawnej śmierci matki autora. Matki, z którą łączyła go niełatwa relacja. Mam wrażenie, że matka jest obecna w każdej opowieści, nawet jeśli pozornie nie ma z nią związku.
Pięknie wpisuje mi się ta książka w moje ulubione lektury o śmierci. Ludzie odchodzący dają otoczeniu...